Месец: мај 2024.

To każdy turysta musi zobaczyć

Jeśli zastanawiasz się, co warto zobaczyć w Belgradzie, przygotuj się na podróż pełną niespodzianek i fascynujących odkryć! Stolica Serbii, bogata w historię i kulturę, oferuje wiele niezwykłych miejsc, które z pewnością zachwycą każdego odwiedzającego. Oto  lista pięciu niezwykłych atrakcji, które nie mogą umknąć Twojej uwadze podczas podróży do Belgradu:

1. Belgrzdzka Twierdza i Park Kalemegdan: Położone w samym sercu miasta. Twierdza Kalemegdan to prawdziwa karta z historii Belgradu. Zbudowana na skale nad dwiema dużymi rzekami Dunajem i Sawa, twierdza oferuje nie tylko zapierające dech w piersiach widoki na panoramę miasta, ale także bogatą historię. Przechodząc przez jej bramy, można zobaczyć wiele zabytkowych fortyfikacji oraz muzeum wojskowe, które opowiadają historię miasta od czasów starożytnych po współczesność. Spacerując po otaczającym parku, można się zrelaksować  i zadumać nad pytaniem, dlaczego twierdza jest tak ważnym miejscem dla mieszkańców Belgradu.

 

2.  Ulica Skadarlija: Ta urocza uliczka, znana również jako „belgradzki Montmartre“, to miejsce, które przenosi Cię w czasie do epoki       bohemy i artystycznej swobody. Wąskie brukowane uliczki wypełnione są malowniczymi restauracjami, kawiarniami i artystycznymi pracowniami, tworząc niepowtarzalny klimat. Wieczorem ulica ożywa dźwiękami muzyki na żywo, a aromatyczne zapachy serbskich potraw kuszą do degustacji lokalnej kuchni. Podobno kto nie jadł ćevapów na Skadarskiej, ten tak jakby nie był w Belgradzie!

 

3. Muzeum Nikoli Tesli: Nikola Tesla, jeden z najwybitniejszych wynalazców w historii nauki, jest dumą Serbii, a Muzeum poświęcone jego życiu i dziełom stanowi niezwykłą podróż przez historię nauki i technologii. Eksponaty prezentujące jego wynalazki, eksperymenty oraz życiorys fascynują zarówno dzieci, jak i dorosłych. To miejsce, gdzie można zrozumieć, jaki ogromny wkład Tesla wniósł w rozwój cywilizacji i jak wiele mu zawdzięczamy.

4. Ada Ciganlija: Chcesz oderwać się od zgiełku miasta i odpocząć na świeżym powietrzu? Ada Ciganlija, popularnie nazywana „belgradzkim morzem“, to oaza rekreacji i relaksu dla mieszkańców i turystów. Ta wyspa otoczona wodami Sawy oferuje szeroki wachlarz atrakcji, w tym plaże, tereny rekreacyjne, ścieżki rowerowe i szlaki spacerowe. Jest to idealne miejsce na rodzinny piknik, aktywność sportową czy po prostu leniwe popołudnie na plaży.

 

5. Cerkiew św. Sawy: Ta monumentalna cerkiew, wznosząca się dumnie nad panoramą miasta, jest jednym z najbardziej imponujących zabytków architektonicznych Belgradu. Jej kopuła, widoczna z daleka, przyciąga uwagę odwiedzających, a wnętrze wypełnione ikonami i mozaikami zachwyca swoją piękną i mistyczną atmosferą. To nie tylko miejsce kultu religijnego, ale także symbol jedności i siły serbskiego narodu.

 

 

Podsumowując, Belgrad to miasto, które kipi życiem i historią na każdym kroku. Niezależnie od tego, czy interesują Cię zabytki, kultura czy przyroda, w Belgradzie znajdziesz coś dla siebie. Przygotuj się na niezapomnianą podróż pełną niespodzianek i wrażeń, która pozostawi w Tobie niezapomniane wspomnienia na całe życie!

Odkrywając Dziedzictwo Architektoniczne Jelisavety Načić: Pionierka w Świecie Męskiej Dominacji

Jelisaveta Načić, mało znana pionierka w dziedzinie architektury, pozostawiła trwały ślad w historii jako pierwsza kobieta-architekt w Serbii i jedna z pierwszych w całej Europie. Jej życie i dokonania są inspiracją dla wszystkich, którzy walczą o swoje marzenia w obliczu przeciwności. Dzisiaj przyjrzymy się bliżej tej wyjątkowej postaci i jej niezwykłemu wkładowi w dziedziedzinę architektury.

Droga ku Pionierstwu

Urodzona w 1870 roku w Belgradzie, Jelisaveta Načić wychowywała się w czasach, gdy kobiety rzadko miały dostęp do edukacji wyższej, a tym bardziej do świata architektury, zdominowanego przez mężczyzn. Jednak to nie zniechęciło jej do podjęcia wyzwania. Načić od najmłodszych lat przejawiała zainteresowanie sztuką i architekturą, co skłoniło ją do podjęcia studiów architektonicznych w Monachium, w tamtych czasach niezwykle odważnego kroku dla kobiety.

Przełomowe Osiągnięcia

Po ukończeniu studiów, Načić wróciła do Serbii, gdzie rozpoczęła swoją karierę jako architektka. Pojawiły się tutaj przeszkody administracyjne związane z tym, że była kobietą, z którymi musiała się uporać.

Jej najbardziej znanym dziełem jest projekt i budowa szkoły Król Piotr I w Belgradzie (1906), który do dziś zachwyca swoją harmonią formy i funkcjonalnością. Szkoła znajduje się w samym centrum miasta i jest jego wizytówką. Była areną wydarzeń historycznych a dzisiaj nadal jest jedną z najlepszych belgradzkich szkół.

 

Innym projektem utalentowanej architektki była cerkiew Aleksandra Newskiego. Wspaniale zaprojektowany budynek, wart obejrzenia zarówno z zewnątrz jak i wewnątrz. Do dzieł Načić należą także Małe schody na Kalemegdanie (1903), wykonane z zielonego kamienia do dzisiaj proporcjami i elegancją zwracają uwagę przechodniów.

 

Projektem z innej dziedziny był kompleks mieszkań robotniczych, z których najstarsze zostały zbudowane w 1909 roku. To osiedle powstało na inicjatywę miasta i miało pomóc w rozwiązaniu problemu mieszkaniowego z jakim borykał się Belgrad na początku 20. wieku. Industrializacja doprowadziła do nagłego wzrostu liczby robotników, którzy nie mieli zapewnionych godnych warunków mieszkaniowych. W obliczu takich braków miasto wyszło z pomysłem zbudowania taniego osiedla robotniczego, które w rezultacie powstało przy dzisiejszej ulicy Venizelosovej. Domy były budowane w ekonomiczny sposób, więc fasady nie mają wielu ozdób. Dzisiaj to osiedle jest oazą spokoju w centrum miasta. Myślę, że jest warte odwiedzenia.

 

Dziedzictwo i Inspiracja

Choć jej kariera była pełna wyzwań i przeszkód, Jelisaveta Načić otworzyła drzwi dla przyszłych pokoleń kobiet w architekturze i nie tylko. Jej determinacja i pasja stanowią inspirację dla wszystkich, którzy walczą o swoje miejsce w dziedzinach, gdzie dominują tradycyjnie męskie role. Jej dziedzictwo przypomina nam, że nie ma granic, których nie można przekroczyć, i że marzenia są możliwe do osiągnięcia, bez względu na płeć czy przeciwności.

Podsumowanie

Jelisaveta Načić, pierwsza kobieta-architekt w Serbii, to symbol odwagi, wytrwałości i determinacji. Jej wpływ na świat architektury przetrwał wiele pokoleń i nadal inspiruje kobiety na całym świecie do dążenia do swoich marzeń pomimo przeciwności. Jej historia przypomina nam, że siła ludzkiego ducha jest niezmiennie potężna i że każdy może osiągnąć wielkie rzeczy, jeśli tylko w to uwierzy i będzie gotów podjąć wyzwanie.

Jej biografia jest tak ciekawa, że z powodzeniem mogłaby stanowić scenariusz hollywoodzkiego filmu.

Osoba Jelisavety Načić została uwieczniona na jednym z najnowszych belgradzkich murali, który znajduje się przy ulicy Króla Piotra. Jest on częścią serii murali, jakie powstają w całej Serbii a przedstawiają kobiety, które zmieniły serbskie patriarchalne społeczeństwo.

Do Belgradu mozecie dojechać samochodem, dolecieć samolotem i dopłynąć statkiem. Dzisiejsze statki turystyczne, które zawijają do portu w Belgradzie to kruzery rzeczne, ale kiedyś mieliśmy stałą linię łączącą Belgrad i Aleksandrię i to były statki przystosowane do pływania o morzach!

Linia istniała od końca lat 50-tych do początku 70-tych. Można było wsiąść na statek w porcie na rzece Sawie i wysiąść w Egipcie.

Jak płynął statek?

Najpierw Dunajem, przez Đerdap, przez Rumunię wzdłuż granicy z dzisiejszą Ukrainą a wtedy Związkiem Radzieckim, do ujścia Dunaju do Morza Czarnego. Potem do Bosforu, gdzie zahaczała o Istambuł. Pasażerowie mieli chwilę na podziwianie tego wspaniałego miasta i ruszali w dalszą drogę. Statek wpływał do Morza Egejskiego i dalsza droga prowadziła greckimi wodami, pomiędzy Kretą i Rodosem.  W ten sposób przez Morze Śwódziemne statek dopływał do portu Aleksandria na północy Egiptu.

Była możliwość wysiadania i wsiadania w którymś z licznych portów, do jakich statek zapływał. W czasie tych postojów można też było poznawać świat. Taki rejs był przodkiem dzisiejszych rejsów kruzerami, którymi można opłynąć wiele miejsc w czasie jednego rejsu.

Na tej linii pływał statek Kolubara, wyprodukowany w 1957 roku w stoczni nieopodal Rijeki w Chorwacji. Miał on długość 77 m, a szerokość 8,7 m. Z uwagi na to, że statek część swojej podróży pokonywał rzekami i przeplywał pod mostami, miał nieco zmienioną konstrukcję. Obniżono mostek kapitański i zamontowano ruchomy maszt.

W tej samej stoczni wyprodukowano jeszcze trzy takie statki, nazwane nazwami serbskich rzek – Tamnava, Mlava i Morava.Wszystkie cztery przez prawie 15 lat obsługiwały linie mające początek w belgradzkim porcie. Przewoziły ludzi i towary. Później pływały po morzach.

Linię do Egiptu zlikwidowano w 1971 roku. Bardzo możliwe, że wiązało się to z budową hydroelektrowni Đerdap i problemami z żeglugą, jakie wtedy nastały.

Jak dla mnie ta bardzo egzotyczna linia belgradzkiego przewoźnika jest niesłychanie pociągająca. Chciałabym móc się wybrać w taką podróż. A wy?

 

Jak już poznacie wszystkie zakamarki Belgradu, a zostanie wam jeszcze chwila czasu to polecam przejechać się do Nowego Sadu.

To miasto jest oddalone o 90 km i łatwo się tam dostać szybkim pociągiem Soko. Pozdróż może trwać 36 minut lub chwilę dłużej, bo 57 minut, jeżeli wybierzecie pociąg zatrzymujący się częściej.

Wagony są komfortowe, mają miejsca do przewozu rowerów.

Bilety kupicie na stacji Belgrad Centar lub Novi Beograd albo przez aplikację Srbijavoz.

 

Pociąg jeździ często, na pewno uda się wam znaleźć dogodne połączenie, aby spędzić fascynujący dzień w Nowym Sadzie!